5 Ιουλίου 2015

Λύσιμο Μαγείας για κάθε τι


Υλικα:

Λευκη πετσετα

Λιβανι αρσενικο
Μοσχο λευκο
Μοσχο μαυρο
Λεμονοχορτο
Μανδραγορα 
Μελισοκέρι
Αγιασμος

Τελετή: 
Σε χαση κατα προτιμηση ημερα τριτη στρωνουμε τον βωμο μας με την λευκη 
πετσετα αλειφουμε το αγνο κερι με μοσχο και το αναβουμε σε λιβανιστηρι 
σε 3 καρβουνακια  καιμε τον μανδραγορα τον μοσχο λευκο και τον μαυρο το αρσενικο λιβανι το λεμονοχορτο λεμε το πατερ ημων και το πιστευω.

Με τον αγιασμο ραντιζουμε τον χωρο και ζηταμε απο τον θεο και τους 
αγιους να μας βοηθησουν και να παρουν μακρια το κακο απο τον-την δουλη 
του θεου ταδε γεννα της ταδε διαβαζουμε τον ψαλμο 139 με πιστη και οπου 
ζηταει ονομα βαζουμε το ονομα αυτου που θελουμε να φυγει η μαγεια 
επαναλαμβανουμε τον ψαλμο 3 φορες και ολη την διαδικασια 3 μερες 
μαζευουμε τα υπολειματα απο το κερι και το λιβανιστηρι και την τεταρτη 
μερα τα παμε στην θαλασσα μαζι και την πετσετα 

λεμε το πατερ υμων και το πιστευω και ζηταμε απο τον θεο να παρει μακρια
τουτο το κακο απο τον δουλο-δουλη του ταδε γεννα της ταδε μετραμε 40 
κυματα και τα αφηνουμε ελευθερα στην θαλασσα λεμε παλι το πατερ ημων και
τον 50 ψαλμο και φευγουμε τα μαγεια εχουν διαλυθει προσοχη για να γινει 
αυτο το λυσιμο θελει νηστεια τουλαχιστον 7 ημερων προσευχη και 
εξομολογηση.

Νηστεια και απο λαδι ο 139 ψαλμος ειναι ο πιο 
δυνατος ψαλμος ο 50 ειναι για να ευχαριστησουμε τον κυριο μανδραγορα 
προτιμειστε μικρο κομματακι ριζα οχι σκονη και το λιβανιστηρι να ειναι 
στην κορυφη του βομου οχι κατω απο εμας

Ψαλμός ΡΛΘ΄. 139 
Εξελού με, Κύριε, εξ ανθρώπου πονηρού, από ανδρός αδίκου ρύσαι με, 
οίτινες ελογίσαντο αδικίαν εν καρδία, όλην την ημέραν παρετάσσοντο 
πολέμους. Ηκόνησαν γλώσσαν αυτών ωσεί όφεως· ιός ασπίδων υπό τα χείλη 
αυτών. Φύλαξον με, Κύριε, εκ χειρός αμαρτωλού, από ανθρώπων αδίκων 
εξελού με, οίτινες διελογίσαντο του υποσκελίσαι τα διαβήματα μου· 
έκρυψαν υπερήφανοι παγίδα μοι, και σχοινίοις διέτειναν παγίδα τοις ποσί 
μου· εχόμενα τρίβου σκάνδαλα έθεντο μοι. Είπα τω Κυρίω· Θεός μου ει σύ· 
ενώτισαι, Κύριε, την φωνήν της δεήσεώς μου. Κύριε, Κύριε, δύναμις της 
σωτηρίας μου, επεσκίασας επί την κεφαλήν μου εν ημέρα πολέμου. Μη 
παραδώς με, Κύριε, από της επιθυμίας μου αμαρτωλώ· διελογίσαντο κατ΄ 
εμού, μη εγκαταλίπης με, μήποτε υψωθώσι. Η κεφαλή του κυκλώματος αυτών, 
κόπος των χειλέων αυτών καλύψει αυτούς. Πεσούνται επ΄ αυτούς άνθρακες, 
εν πυρί καταβαλείς αυτούς, εν ταλαιπωρίαις ου μη υποστώσι. Ανήρ 
γλωσσώδης ού κατευθυνθήσεται επί της γης· άνδρα άδικον κακά θηρεύσει εις
διαφθοράν. ΄Εγνων, ότι ποιήσει Κύριος την κρίσιν των πτωχών και την 
δίκην των πενήτων. Πλην δίκαιοι εξομολογήσονται τω ονόματι σου, και 
κατοικήσουσιν ευθείς συν τω προσώπω σου. 

Ψαλμός Ν΄. 50 
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου, και κατά το πλήθος των 
οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου. Επί πλείον πλύνον με από της 
ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. ΄Οτι την ανομίαν μου 
εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου έστι διαπαντός. Σοί μόνω 
ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα· όπως αν δικαιωθής εν τοις 
λόγοις οσυ και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις 
συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν 
ηγάπησας· τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς 
με υσσώπω και καθαρισθήσομαι· πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. 
Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα 
τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτιών μου και πάσας
τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και 
πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μή απορρίψης με από του 
προσώπου σου και το πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ΄εμού. Απόδος μοι
την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. 
Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με 
εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου 
την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου 
αναγγελεί την αίνεσιν σου. ΄Οτι εί ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν ΄ 
ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν
συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, 
Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ.
Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε 
ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους