Συνέντευξή του Νίνο Αυγέρη

Ο Νίνο Αυγέρης, γεννήθηκε πριν 21 χρόνια στον Άγιο Δημήτριο της Αθήνας. Τολμηρός, ακούραστος, δυναμικός και με ασίγαστο πάθος για την γνώση, παρά το μικρό της ηλικίας του, έχει την ικανότητα να γοητεύει και να σαγηνεύει τον συνομιλητή του. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Άρτα, αλλά και στην ιδιαίτερη πατρίδα της βάβως Αθηνάς, στην Μανωλιάσσα Ιωαννίνων, ένα από τα πιο ιστορικά και μαρτυρικά χωριά της Ηπείρου. Κοντά της έμαθε από μικρό παιδάκι ακόμα να «διαβάζει» την τράπουλα και όπως έλεγε η βάβω του να «βλέπει» τα σημεία της ζωής. Εδώ και έναν χρόνο διατηρεί το δικό του κατάστημα στην Αθήνα. Με μαθήματα παραψυχολογίας και πτυχίο μαντικής τέχνης, ετοιμάζει τώρα πια το πρώτο του βιβλίο.

Νίνο, καλημέρα. Είσαι πολύ νέος σε ηλικία για να ασχοληθείς με τις δυνάμεις του πνεύματος, αλλά και να εξασκήσεις την μαντική τέχνη. Πώς ξεκίνησες?
Καλημέρα και από εμένα και καλωσήρθατε στο κονάκι της Μανωλιάσσας και του Μυρόλι. Είμαι μικρός είναι η αλήθεια, αλλά δεν νομίζω ότι παίζει τόσο μεγάλο ρόλο η ηλικία, αλλά η ικανότητα και η αγάπη γι αυτό που κάνεις. Μαθήτευσα στα χέρια της βάβως μου, έτσι λέμε την γιαγιά στα Γιάννενα και εκείνη σιγά-σιγά μου άνοιξε την πόρτα στα μονοπάτια της σοφίας. Από την στιγμή που κατάλαβα ότι για μένα αυτή ήταν η μοίρα και ο προορισμός μου, όλα πήραν τον δρόμο τους.

Δεν υπήρχε φόβος απέναντι σε κάτι που για ένα μικρό παιδί ήταν άγνωστο?

Φόβος? Γιατί να υπάρχει φόβος? Από μικρός έμαθα να αντιμετωπίζω τους φόβους μου και να παλεύω μόνος μου με τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής και πέρασα πολλά. Ο φόβος πρέπει να υπάρχει στην ζωή μας, είναι ένα από τα συναισθήματα μας. Απλά δεν θα πρέπει να σου δημιουργεί φράγματα και να παγώνει την ζωή σου και έτσι να σου στερήσει την χαρά της γνώσης και της δημιουργίας. Πρέπει να υπάρχει για να σε ωθεί και να σε δυναμώνει, όχι για να σε σταματά.

Έγινες γνωστός από το κατάστημα που διατηρείς. Θέλεις να μας μιλήσεις γι αυτό?

Μέχρι και πριν έναν χρόνο περίπου τελείωσα τις σπουδές παραψυχολογίας και αποφάσισα να μεταδώσω τις γνώσεις που έχω αποκομίσει μέχρι σήμερα. Με έναν πολύ καλό μου φίλο, που με στήριξε πραγματικά και τον ευχαριστώ πάρα πολύ, αποφασίσαμε να ανοίξουμε το «Μυρόλι» και να προσπαθήσουμε, με κόπο είναι η αλήθεια στην αρχή, να κάνουμε γνωστή την τέχνη της μαγείας, έτσι όπως την ασκούσαν οι σοφές Γιαννιώτισες. Έτσι εδώ και έναν χρόνο λειτουργεί το «Μυρόλι» και κάνει κι αυτό τα πρώτα του δειλά βήματα.

Τι ακριβώς είναι το Μυρόλι? Αφήνει μια πολύ γλυκιά θύμηση στο μυαλό.

Το «μυρόλι» είναι ένα από τα πιο παλιά και ισχυρά φίλτρα για της παλιές γητεύτρες Γιαννιώτισες. Το άρωμα αυτό βρέθηκε στα μαγικά κουτιά της νονάς της Μανωλιάσσας. Η κόνα Αθηνά, είχε στα χέρια της αρώματα για εκπλήρωση κάθε επιθυμίας, για προστασία, για  υγεία, αλλά και για λεφτά. Μα το Μυρόλι ήταν πιο ξεχωριστό από όλα. Το πιο δυνατό κι ευλογημένο. Είχε την δύναμη να μετατρέψει το μίσος σε αγάπη., το κλάμα σε γέλιο., την δυστυχία σε ευτυχία και μπορούσε να διώξει μακριά τον πόνο και την θλίψη.

Και πώς έφτασε αυτή η γνώση στα χέρια σου?

Από τα χέρια της βάβως μου. Ήταν ένα άρωμα που ποτέ κανείς δεν μπορούσε να μάθει την συνταγή του, καθώς ήταν καλά κρυμμένη από τα μάτια των κοινών θνητών.. Λένε πως ο παπάς του χωριού, άλειφε την μυστική εικόνα της Παναγιάς της Μεγαλόχαρης, που το περίβλημα της ήταν από μανδραγόρα, γιατί οι μάγισσες την ζήλευαν και ήθελαν να πάρουν τις ρίζες του μανδραγόρα, που αγκάλιαζαν και προστάτευαν την εικόνα. Επιθυμία του παπά ήταν να μην ακουμπήσει άλλος την εικόνα και όντως έτσι έγινε. Άλειφε το κατώφλι της εκκλησίας με Μυρόλι, για  να μην περάσει άνθρωπος και κλέψει την εικόνα.

Η κόνα Αθηνά, ήταν η πιο πιστή και το είχε αποδείξει με τις πράξεις τις στον παπά. Έτσι ήταν αυτή που λίγο πριν ο παπάς κλείσει τα μάτια του, έγινε η κληρονόμος της ευλογιάς του Μυρόλι. Γιατί είναι ευλογία μεγάλη, να κατέχεις στα χέρια σου ένα τόσο ισχυρό φίλτρο. Την συνταγή του, η κόνα Αθηνά, την φύλαγε μαζί με τα εικονίσματα της Παναγιάς γραμμένη με μια παράξενη γραφή, πίσω από μια εικόνα.

Πιστεύεις στην Παναγιά Νίνο?

Ναι, πιστεύω με όλη την δύναμη της ψυχής μου. Είναι η Μάνα όλων μας και κατέχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Είναι εκείνη που πολλές φορές μου έχει δείξει τον δρόμο και μου έχει δώσει λύσεις και προσεύχομαι καθημερινά να φυλάει όλο τον κόσμο και να γαληνεύει τις ψυχές μας.

Νίνο, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια στροφή του κόσμου απέναντι στο άκουσμα της λέξης «μαγεία». Δεν φοβίζει τόσο. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό?

Κοίτα να δείς. Στα πολύ παλιά χρόνια, τότε που οι καρδιές των ανθρώπων ήταν καθάριες και πιο αγνές, η μαγεία ήταν η τέχνη των σοφών και ουδεμία σχέση έχει με αυτό που φαίρνει στο μυαλό το άκουσμα της λέξης μαγεία. Είναι η ικανότητα να ασκείς τις δυνάμεις του πνεύματος και να προσπαθείς να καταλάβεις και να δώσεις εξήγηση σε κάποια πράγματα που μνας φαίνονται ακατόρθωτα. Έχεις δίκιο ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει η στάση του κόσμου κι αυτό φαίνεται από τις καινούργιες εκδόσεις που καθημερινά κατακλύζουν τα ράφια των βιβλιοπωλείων, τις πωλήσεις τους, αλλά και γενικότερα την επιθυμία τους να μάθουν.

Ένα από τα βιβλία που έχει κάνει ρεκόρ πωλήσεων είναι «Οι Μάγισσες της Σμύρνης». Φαντάζομαι θα το έχεις ακουστά?

Φυσικά. Είναι ένα από τα βιβλία που κατέχει την θέση του στην δική μου βιβλιοθήκη μαζί με τα άλλα βιβλία της κυρίας Μεϊμαρίδη, παρέα με την τράπουλα της Κατίνας, την deste.

Αναφέρθηκες μόνος σου στην κα Μεϊμαρίδη. Έχουν ακουστεί πολλά για τις σχέσεις σας. Τι ακριβώς συμβαίνει?

Δεν έχω τίποτα απολύτως να χωρίσω με την Μάρα. Εκείνη είναι αυτή που έφερε στο προσκήνιο και πάλι με τα βιβλία της την τέχνη της μαγείας, έτσι όπως την ασκούσαν οι Σμυρνιές. Εγώ θέλω να κάνω γνωστή την μαγεία, έτσι όπως την έπλασαν στα χέρια τους οι παλιές Γιαννιώτισες γητεύτρες. Έχουν ακουστεί διάφορα για την σχέση μου με την Μάρα, αλλά σε διαβεβαιώνω ότι οι σχέσεις μας είναι άριστες και επικοινωνούμε σε τακτά χρονικά διαστήματα. Την ευχαριστώ και της εύχομαι να είναι πάντα δημιουργική και να κρατήσει πάντα μέσα της τον μικρό εξερευνητή που του αρέσει να ανακαλύπτει καινούργια πράγματα.

Μου αρέσει η στάση σου. Έτσι αντιμετωπίζεις τους ανταγωνιστές αλλά και τους εχθρούς σου?

Δεν έχω ανταγωνιστές, αλλά συναγωνιστές και συνδημιουργούς. Όσο για τους εχθρούς μου….τους επιστρέφω πίσω αγάπη, γιατί αυτό με κάνει πιο δυνατό….

Ας γυρίσουμε όμως λίγο στα παιδικά σου χρόνια αν δεν σε πειράζει. Πως ήταν εκείνα τα χρόνια για τον Νίνο?

Δύσκολα. Πέρασα δύσκολες στιγμές, καθώς οι γονείς μου χώρισαν όταν ακόμα ήμουν πολύ μικρός. Θυμάμαι τον εαυτό μου να χωρίζεται. Να προσπαθεί να καταλάβει το γιατί. Μια καρδιά που προσπαθούσε να μοιραστεί ανάμεσα στην Μάνα μου και στον Πατέρα μου. Εύχομαι να μην υπήρχαν τα διαζύγια στο λεξικό των ανθρώπων….

Ακούγεσαι να έχεις πονέσει πολύ.

Δεν νομίζω να υπάρχει παιδί χωρισμένων γονιών που δεν έχει βιώσει τον πόνο και δεν έχει κλάψει μόνο του σε κάποια γωνιά. Δεν είναι το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο να νιώθεις την έλειψη μιας υγιούς οικογένειας. Μικρός ζήλευα πολύ τα παιδιά που έβλεπα στον δρόμο και κρατούσαν από το ένα χέρι την μάνα και στο άλλο χέρι τον πατέρα….Αλλά η ζωή προχωράει και πρέπει να κοιτάμε μπροστά και να προσπαθούμε να δίνουμε την αγάπη, ακόμα κι αυτή που εμείς δεν πήραμε αληθινά.

Δεν θέλω να σε φορτώσω άλλο συναισθηματικά.

Δεν με φορτώνεις. Το αντίθετο. Πρέπει να παίρνουμε δύναμη από τις δύσκολές καταστάσεις. Ο Θεός μας δίνει πάντα αυτό που μπορούμε να αντέξουμε κι αν ποτέ μας δώσει λίγο παραπάνω πόνο, θα είναι γιατί πρέπει. Αυτή την περίοδο είμαι πολύ καλά και κάνω αυτό που αγαπώ κι αυτό έχει σημασία.

Είναι αλήθεια ότι ετοιμάζεις να εκδόσεις μια τράπουλα? Έχει ήδη ακουστεί αλλά θα ήθελα να μας πεις.

Ναι. Έχω ήδη υπογράψει με έναν εκδοτικό οίκο και μέχρι τις γιορτές των Χριστουγέννων θα είναι έτοιμη. Είναι μια παλιά τράπουλα που μου δόθηκε από την βάβω μου μαζί με την διαθήκη της Μανωλιάσσας. Είναι η παλιά τράπουλα των μαγισσών των Ιωαννίνων.

Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον. Πές μας για την Μανωδέσσα? Ακούω και μιλάς συνέχεια γι αυτήν.

Είναι ο μέντοράς μου. Μια γυναίκα που την ιστορία της θα την μάθετε σιγά σιγά στο βιβλίο που γράφω. Ένα θα πώ μοναχά. Η Μανωλιάσσα είναι για μένα σαν την Μάνα Παναγιά. Ξέρει τα μυστικά μου κι εγώ ξέρω τα δικά της. Την διαθήκη της μου την έδωσε στα χέρια μου η γιαγιά μου και έχω ορκιστεί να την φυλάξω με την ίδια μου την ζωή από τα μάτια του κόσμου.

Ώστε ήταν υπαρκτό πρόσωπο?

Φυσικά. Έζησε μια θυελλώδη ζωή. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα άγρια βουνά της Ηπείρου. Σκληροτράχηλη γυναίκα αλλά με ευγενική ψυχή και καλή καρδιά. Μάγισσες τις εμπιστεύτηκαν τις γνώσεις τους και της έδωσαν την σοφία, γιατί ήταν άξια και ικανή να την διατηρήσει και να την μεταλαμπαδεύσει. Η καρδιά της ήταν καθαρή και οι πράξεις της γεμάτες καλοσύνη. Η βάβω μου, ήταν ψυχοκόρη της και έμαθε πολλά. Όλα όσα γνωρίζω και κατέχω είναι από τα κιτάπια και τα γριμόρια της Μανωλιάσσας.

Τι είναι το γριμόριο?

Έτσι ονόμαζαν οι παλιές τα μαγικά τους βιβλία. Εκεί που έγραφαν τα γητέματα και τις συνταγές τους.

Και η τράπουλα? Της Μανωλιάσσας ήταν?

Βρέθηκε κι αυτή ανάμεσα στα κιτάπια της. Όχι όμως όλα της τα φύλα. Μια τράπουλα μοναδική, που όμοιά της δεν υπάρχει. Καμωμένη με αγάπη και μεράκι, κρύβει μέσα της σοφία, γνώση και δύναμη. Την σοφία αιώνων, την γνώση του παρελθόντος και την δύναμη της ανάλυσης των μελλούμενων.

Είπες όχι όλα της τα φύλλα? Δηλαδή?

Κοίτα να δείς. Είναι μια πολύ παλιά τράπουλα, που χρειάστηκαν δέκα ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί. Λένε ότι τα πρώτα φύλλα φτιάχτηκαν από χέρι μάγγισας τρανής κάπου στα 1.048. Χιλιάδες μέρες και νύχτες πέρασαν μέχρι να φτάσει η τράπουλα την ολοκλήρωσή της. Λογής λογής βοτάνια χρησιμοποιήθηκαν για να αποτυπώσουν με τα χρώματα της μάνας γης τα μοναδικά μαγικά σχέδια, πάνω σε εκατοντάδες φύλα περγαμηνής. Έπαιρναν το απόσταγμα των βοτάνων και αναμεμυγμένο με λάδι αμυγδαλιάς το χρησιμοποιούσαν για να χρωματίσουν τα σχεδιασμένα με κάρβουνο σχήματα που είχαν αποτυπώσει πάνω στις περγαμηνές. Στα χέρια της βάβως μου υπήρχαν μόνο τα 24 φύλλα. Τα υπόλοιπα, τα περιέγραφε σε ένα παλιό κιτάπι η βάβω μου.

Θες να μας πείς για το ρίξιμο των χαρτιών?

Όταν οι παλιές σοφές μάγισσες ήθελαν να ανοίξουν τα φύλλα της τράπουλας, παίρνανε λίγη ζάχαρη και λίγο από το βοτάνι της ζωής και αφού τα χτύπαγανε καλά σε ένα γουδί, τα σκόρπαγανε πάνω στην τάβλα. Απλώνανε πάνω τους ένα χρυσό πανί, μερτά το λένε στα Γιάννενα, που έφερε πάνω του μαγικά σύμβολα και ήταν έτοιμες για να ανοίξουν την τράπουλα και να δούν τα μυστικά της ζωής και τους χρησμούς της σοφίας.

Να σε ρωτήσω κάτι που μου κάνει εντύπωση? Μιλάς συνέχεια για το καλό? Στο μυαλό των περισσοτέρων αυτά τα πράγματα χρησιμοποιούνται για κακό.

Δεν είναι έτσι ακριβώς. Το κακό υπάρχει στην ζωή από τότε που υπάρχει και το καλό. Αλλιώς δεν θα υπήρχε ισορροπία. Απλά εμένα η βάβω μου με έμαθε να κάνω πάντα το καλό, που μπορεί να γαληνέψει τις καρδιές των ανθρώπων. Αυτό είναι όλο. Είμαι ενάντια σε εκείνους που από εγωισμό θέλουν να προξενήσουν το κακό, να σπείρουν την διχόνια, να φέρουν την καταστροφή. Έτσι έχω μάθει και αυτή είναι και η διαθήκη της Μανωλιάσσας.

Βρε Νίνο. Την αλήθεια πες μου. Όλα αυτά τα μαγικά φίλτρα και ματζούνια, λειτουργούν αλήθεια?

Κοίτα αν κάτι το πιστέψεις μέσα από τα βάθη της ψυχής σου και βέβαια θα σε βοηθήσει. Τίποτα δεν μπορεί να μπορεί να γίνει αν δεν το πιστεύεις πρώτα εσύ ο ίδιος. Τα ματζούνια όπως λές έχουν λειτουργήσει σε ανθρώπους που τα έχουν χρησιμοποιήσει.

Ποια είναι τα επόμενα σχεδιά σου Νίνο?

Όπως είπαμε και παραπάνω αυτή την στιγμή ασχολούμαι με την έκδοση της τράπουλας και γράφω και το βιβλίο με την ιστορία της Μανωλιάσσας.

Και σε προσωπικό επίπεδο?

Αυτήν την περίοδο είμαι πολύ καλά και βρίσκομαι σε μία σχέση που πάνω από όλα στηρίζεται στην Αγάπη και αυτό εύχομαι και σε όλους τους φίλους. Να έχουν πάντα δίπλα τους τον άνθρωπο εκείνον που θα βρίσκεται εκεί για να τους σφίξει το χέρι όταν το χρειάζονται και θα σκουπίσει το δάκρυ όταν αυτό θα τρέξει.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και εύχομαι πάντα τα καλύτερα

Κι εγώ ευχαριστώ και εύχομαι σε όλους να βρούν αυτό που επιθυμούν και να έχουν την σοφία της Μανωλιάσσας και την ευλογία του Μυρόλι